Dysfunkcja narządu żucia (DNŻ) - Zgodnie z definicją dysfunkcje należą do zaburzeń czynności o charakterze psychogennym. Określane są jako „zaburzenia nerwicowe, związane ze stresem i pod postacią somatyczną”. Nasilające się problemy w środowisku pracy, w domu, zmniejszona samoakceptacja prowadzi do rozwoju zaburzeń psychosomatycznych osób poddanych tym uwarunkowaniom.

Termin dysfunkcja narządu żucia (oromandibular dysfunction - w dosłownym tłumaczeniu - dysfunkcja w zakresie jamy ustnej i żuchwy) określa zaburzenia czynnościowe w narządzie żucia. Została ona ujęta w Międzynarodowej Klasyfikacji Bólów Głowy IHS jako jedna z najbardziej prawdopodobnych przyczyn bólu głowy typu napięciowego. Klasyfikacja ta podaje również kryteria diagnostyczne dysfunkcji narządu żucia i poprzednio używane terminy dla jej określenia (zespół dysfunkcji miofacialnej, dysfunkcja stawu skroniowo żuchwowego, zespół Costena, dysfunkcja czaszkowo - żuchwowa). Objawami dysfunkcji są: objawy akustyczne w stawie skroniowo-żuchwowym w czasie ruchu żuchwy(tzw. trzaski), ograniczone lub niepłynne ruchy w tym stawie, ból w czasie ruchów żuchwy, trudności otwierania ust, zgrzytanie zębami (bruksizm), inne parafunkcje w obrębie jamy ustnej (np. nagryzanie języka, warg, policzków). Obecność trzech lub więcej objawów pozwala na rozpoznanie dnż.

Obrazem dnż jest ból mięśniowo- powięziowy i/lub przemieszczenie krążka stawowego na które to stany wpływ mają czynniki psychiczne i socjalne. Wśród czynników przyczynowych znaczącą rolę przypisuje się stresowi. Efektem którego jest wzrost aktywności mięśniowej oraz napięcia mięśniowego doprowadzające do bólu mięśniowo-powięziowego i zaburzeń czynnościowych krążka stawowego.